போதும்
சரஸ்வதி நமஸ்துப்யம்
வரதே காமரூபிணி
வித்யாரம்பம் கரிஷ்யாமி
ஸித்திர் பவது மே சதா
அருள்ஜோதியே
இத்தனை நாள் வாழவிட்டாய்
எண்ணியவை எல்லாம்
அடைந்ததாய் ச்சொல்லவில்லை
ஆனால்
எண்ணாதவை
மனதுக்கு
இதம் அளிப்பவை
அல்லாதவை
தந்தருளியிருக்கிறாய்
இனியுமென்னை
எண்ணவிடாதே
ஆசைப்படத் தூண்டாதே
போதும் போதும்
என்ற நெஞ்சைத்
தந்து என்னை
ஏற்றுக்கொள்வாயாக
நீல பத்மநாபன்
விஜயதசமி(17-10-2010 ஞாயிறு)
Monday, June 28, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
The auhor takes a brief peep into the irony of life. He has done it in a symbolic manner.
Post a Comment