சப்ததி

சப்ததி
மீண்டும் ஒருமுறை
உனை நாடி
வந்திருக்கின்றேன்
ஓர் கதைபோல்
எழுபது ஆண்டுகள்
ஆண்டுதோறும்
சித்திரை பூருருட்டாதியில்
உனை நாடி
வரத்துவங்கி
ஆண்டுகள் எத்தனையென்று
ஞாபகம் இல்லை
பயணமென்றாலே
வழக்கமான
பதட்டம்
பதைதைப்பு
ஆண்டாண்டு
நீண்டு
நீண்டு செல்லும்
உன் பக்தர் வரிசையை
கண்டு
நம் முறை
எப்போ வந்திடுமோ
என்ற ஏக்கம்
ஒரிருமுறை
உடம்பில்
நிகழ்ந்த உபாதைகளை
நினைந்து பயம்
இனி இந்த தேதி
இந்த நேரம்
என்று சுயமாய்
விதித்திடும்
கட்டாயங்களில்லை
நீ அழைத்தால்
எந்த நேரமும்
எங்கிருந்தும்
வரும்
வரம் தா
எங்கும்
என்றும்
நிறைந்தவனே
குருவாயூர்
அப்பனே